Cari ito m o,
sacas a la perra
a pasear?
#™‡Ì‚ ÔÏ· �Ô˘ Ó·
‰Â›ˉÓÔ˘Ó fiÙÈ›ӷÈ
�ÔÏ ‡
Ó¢ÚÈ·ÛÌ€Ó Ô˜ #
• Ο παραπάνω πίνακας περιέχει τα κτητικά που τοποθετούνται ή μετά το ουσιαστικό
ή αν δεν υπάρχει ουσιαστικό μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνα τους.
¿De quién es esto? – Es
mío.
Este es un amigo
mío.
• Με τα κτητικά μετά το ουσιαστικό ή μόνα τους μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε
άρθρα ή δεικτικά.
No me gusta
esa
falda
tuya
.
El mío
está ahí.
• Η χρήση του οριστικού άρθρου επισημαίνει την αντίθεση στο κτήμα.
El tuyo
es caro, en cambio
el mío
es barato.
• Συμφωνούν σε γένος και αριθμό με το ουσιαστικό που προσδιορίζουν ή στο
οποίο αναφέρονται και όχι με τον κτήτορα.
¿Son tuy
as
est
as
cas
as
?
¿Y mis libros? – No sé; los mí
os
son aquell
os
.
• Τα
suyo /-a, -os /-as
αναφέρονται σε έξι πρόσωπα (él, ella, usted, ellos,
ellas, ustedes) και γι’ αυτό, καμιά φορά, δεν είναι σαφής ο κτήτορας. Για να
αποφύγουμε αυτήν την ασάφεια, αναφέρουμε στην πρόταση τον κτήτορα.
El sombrero es
suyo
.
El sombrero es suyo,
de él
o
de Elena
.
• Tα
nuestro /-a, -os /-as
και τα
vuestro /-a, -os /-as
είναι κοινά και στις δύο
κατηγορίες κτητικών.
nuestros
hermanos
unos hermanos
nuestros
vuestra
amiga
una amiga
vuestra
DEMOSTRATIVOS Y POSESIVOS
7
48
(SUSTANTIVO) + POSESIVOS
(Oυσιαστικό) + κτητικά
(POSEEDOR)
(Κτήτορας)
SINGULAR
Ενικός
PLURAL
Πληθυντικός
(yo)
mío, mía
míos, mías
(tú / vos)
tuyo, tuya
tuyos, tuyas
(él, ella, usted)
suyo, suya
suyos, suyas
(nosotros
/ -
as)
nuestro, nuestra
nuestros, nuestras
(vosotros
/ -
as)
vuestro, vuestra
vuestros, vuestras
(ellos, ellas, ustedes)
suyo, suya
suyos, suyas
Este ratón es mío.
Cariño mío, ¿sacas a
la perra a pasear?